koeienportret in houtskool… of eigenlijk een kalfje))
Dit is Teun, een prachtig jong belgisch blauw kalf…
Ik heb hem getekend in houtskool. Het was een experiment in formaat. En zodra ik de grote lijnen had gezet was ik een beetje meer verliefd op Teun…
Ja, een beetje meer. Want dit is niet de eerste keer dat ik hem af- of uitbeeld! De eerste keer was in olieverf, samen met zijn moeder. Ook heel toevallig. Dat Teun dat was, bedoel ik. En toen kwam ‘het’, denk ik….
Met ‘het’ bedoel ik dan de reden waarom ik schilder en van kunst houd;
wanneer je bijvoorbeeld een mooi beeld van een koe ziet, en je vindt het écht mooi, of je ziet het heel regelmatig, dan zorgt dat beeld dat je toch met andere ogen naar ‘de koe’ in haar algemeenheid gaat kijken. Hopelijk omschrijf ik het een beetje goed. Nog een voorbeeld, eentje voor de mannen, let op; Wanneer je een schilderij ziet van een heel mooie en sexy, naakte vrouw, met een gele sjaal om… en je ziet het váák, dan ga je vervolgens toch met heel andere ogen naar zo’n gele sjaal kijken?! En niet alleen naar gele sjaals in het algemeen, nee als het goed is heb je dan ook iets gezien waardoor je in het vervolg een beetje anders naar mooie naakte vrouwen kijkt. Wat dat ‘iets’ is, vind ik moeilijk te zeggen…. soms is het dat je iets meer weet van de vorm, of van de kleur van naakte huid… een goed kunstwerk geeft een les in kijken. Zoals goede muziek je iets zegt over geluid en zo voorts.
En zo leerde Teun me over de schoonheid van een kalf….
Het fotograferen van een tekening vind ik nog steeds lastig. De foto geeft nooit een goed beeld van hoe het werk er in het echt uit ziet…dat komt onder andere doordat het houtskool een beetje ‘op’ het papier blijft liggen en de camera dat niet goed oppakt, en daarnaast wil de camera ook altijd zelf een beetje regelen in het weergeven van de grijstinten zodat ze wat anders tevoorschijn komen dan je ze met het blote oog ziet.
Teun lijkt wel in de maneschijn te staan en daarvan te genieten… Hij is getekend op een formaat van 40 x 40 cm en ingelijst in een extra diepe witte lijst, óp het passepartout. Dat ziet er dan (ongeveer;) ) zo uit;
En tot slot nog even een foto van de keer dat ik Teun geschilderd heb:
