piemontese koeien

Ik kreeg jaren geleden van iemand, voor wie ik een koe had geschilderd, het ‘Koeboek’ cadeau.

Wat ontzettend leuk en lief! Nu is de schrijver best een goede kennis van mij en had ik ook al een paar van zijn boeken, maar deze had ik nog niet. Ik blader er nog steeds af en toe doorheen, met name door het gedeelte over de rassen met de prachtige illustraties van Marleen Felius.. Anno schrijft dat er ruim 700 rassen van het tamme rund en de zeboe bestaan, wereldwijd. (!!) Ik kan het dus niet bij de jersey, de zwartbonten en de belgisch blauwen houden.. Van de kleine selectie daarvan in dit boek, koos ik voor mijn vervolg van koeienportretten de Piemontese koeien.

Op zoek naar de Piemontese hoefde ik niet helemaal naar Italie, maar kon veel dichter bij huis een paar prachtige kuddes vinden. In Drenthe, een half uurtje rijden vanaf hier. De stier die ik hier aan het tekenen ben had het goed voor elkaar. Hij liep op een heel grote weide in een heel grote kudde koeien en kalveren. Een weide aan de bosrand met een paar mooie schaduwplaatsen, het zag er idyllisch uit. Gelukkig waren ze ook een beetje nieuwsgierig naar ons en kwamen ze om beurten even naar ons toe. Zo kon ik ze goed bekijken. Ze hebben prachtige kleuren, vooral de jonge koeien vond ik bijzonder met hun cremekleurige vacht met warm okerkleurige delen. En door de donkere huid hebben ze een mooie zwarte neus en zwarte wimpers.

De uitstraling van de piemontese koeien is heel verschillend van de Jerseys, die ik eerder schilderde. (hier, hier en hier). Ze zijn niet niet alleen heel anders van kleur, én vorm. Ook vind ik ze serieuzer overkomen, zo lijkt het …. Maar dat is natuurlijk niet erg wetenschappelijk omschreven van mij))

Gelukkig hoeft dat ook niet, en kan ik weergeven wat ik zie. Hieronder, nog in uitvoering, teken ik in pastel op papier. Een prachtige Piemontese stier.